Strijd met je kind? Zo kun je omdenken

In een eerdere blogpost hebben we het gehad over het passend belonen van gezond gedrag van kinderen. En later ook over het omgaan met ongewenst ongezond gedrag. Voor dat laatste onderwerp hadden we nog een hele mooie extra methode bewaard, namelijk: omdenken. Omdenken is een manier van denken om van een lastige situatie, juist een mogelijkheid te maken. Ook bij het stimuleren van kinderen tot gezond eten, drinken, bewegen en slapen kun je dit heel mooi toepassen. Benieuwd hoe je kunt omdenken? Lees dan snel verder!

Voor we in de tips duiken, eerst een korte algemene uitleg over ‘Omdenken’. Omdenken begint met het accepteren van het gedrag van anderen, inclusief het “lastige gedrag”. Sterker nog, je maakt er gebruik van. Strijd is het laatste wat we willen bereiken en omdenken gaat dan ook over meebewegen met de ander. Dit met het idee dat iemand zich dan erkend voelt en zijn of haar weerstand daardoor verdwijnt. In het boekje ‘Omdenken in communicatie’ van Berthold Gunster, wordt dit uitgebreid uitgelegd voor communicatie in het algemeen.

Hieronder hebben we passende voorbeelden uit dat boekje geselecteerd, deze een FitGaaf!-tintje gegeven en aangevuld met eigen ervaringen. Het resultaat: 5 tips voor het omdenken bij gedrag van kinderen rond gezond eten, drinken, bewegen en slapen.

In het boekje ‘Omdenken in communicatie’, wordt letterlijk het voorbeeld genoemd van een kind dat ’s ochtend niet uit bed wil komen. Het kind ligt nog heerlijk warm in bed en maakt zich niet druk, maar moeder staat elke dag 5 minuten bibberend van de kou naast zijn bed totdat hij eindelijk opstaat. Daarmee is het uiteindelijk elke ochtend stressen om op tijd op school te zijn. Laat staan om eerst goed te ontbijten. De omdenk-manier in dit geval? Moeder kruipt op een gegeven moment gewoon bij hem in bed. Hij schrikt hier zo van, dat hij meteen opstaat.

Een ander goed passend voorbeeld uit het boekje ‘Omdenken in communicatie’, is dat van een kind die niet wil eten. Elke avond tijdens het avondeten weigert hij/zij om aan tafel te komen en mee te eten. In plaats van strijd te leveren, besluit de moeder om het te laten gaan. “Je hoeft er niet bij te komen zitten hoor. Maar wij gaan wel gezellig eten en kletsen.” Dit gebeurde net zo lang tot het kind uit zichzelf vroeg of zij ook mee mocht eten en kletsen.

Extra tips over het eten van voldoende groente op een dag? Die vind je HIER.

Dit voorbeeld, komt voor mij uit de praktijk. Ik loop stage in een kleuterklas waar je soms te maken krijgt met kinderen die zorgen dat ze tijdens de middagpauze als laatste over blijven in het klaslokaal. Met nog maar een paar kinderen in de klas, is dit de perfecte situatie om te kijken hoe ver ze kunnen gaan. Kruipen onder de tafels of uitdagende uitspraken, zijn geen uitzondering.

“Kijk, een mooie omdenk-situatie”, was wat ik dacht. Want wat wil dit kind eigenlijk? Nou: aandacht! In plaats van straffen besloot ik het eens over een andere boeg te gooien: “Jij wil gewoon een knuffel van mij, of niet dan?”. Ik liep naar het desbetreffende kind die meteen hard begon te lachen. Het resultaat? Het meisje liep (ook nog eens vrolijk), naar buiten zonder morren én deed dit de keer daarna ook uit haarzelf.

Het volgende voorbeeld ken je vast wel. Of je hebt het zelf als ouder meegemaakt. Een kind in de supermarkt, die dit een mooi moment vindt om eens lekker te gaan schreeuwen en op de grond te gaan liggen. Bijvoorbeeld omdat het zo graag die koekjes in die mooie prinsessen-verpakking wil. Ik zag dat laatst ook gebeuren bij ons in de supermarkt. De moeder van het kindje zei echter heel rustig: “Kijk, die meneer heeft het nog niet gehoord. Ga je gang, harder!” Het kindje, ik denk 6 jaar oud, hield stomverbaasd haar mond.

Als laatste, een voorbeeld over een kind dat maar niet stopt met gamen. Als ouder heb je vaak geen idee wat er allemaal op dat scherm gebeurt en wil je veel liever dat hij of zij ook regelmatig buiten gaat spelen. In stijl van het ‘omdenken’ zou je eens kunnen proberen om de volgende keer bij het kind te gaan zitten en geïnteresseerde vragen te stellen. Dat kan op twee manieren werken: door de vragen wordt de afstand tussen belevingswerelden mogelijk een stukje kleiner en het onderlinge begrip groter. Je kunt ook overdreven veel vragen over de game gaan stellen. Dan gaat de lol er misschien vanzelf van af en gaat het kind vanzelf naar buiten 🙂

Dit zijn manieren om een situatie net iets anders te benaderen. We kunnen geen garanties geven, want elk kind is (gelukkig) anders. Maar door met elkaar mee te bewegen, bereik je vaak veel meer. En dat is natuurlijk wat we uiteindelijk willen bereiken: minder strijd en een fijne band met je kind. Ga jij de challenge aan om een lastige situatie volgende keer eens op een hele andere manier te benaderen? We horen graag je ervaringen!

Bron:

De inspiratie en voorbeelden voor deze blog komen uit het boekje “Omdenken in communicatie” van Berthold Gunster. Het begrip omdenken wordt hierin uitgebreid uitgelegd, met vele leuke andere voorbeelden.

Strijd rond ongezond gedrag? Zo kun je omdenken! 5 tips

Wat is omdenken?

1. Help! Mijn kind komt niet uit bed (om te ontbijten)

2. Help! Mijn kind wil niet aan tafel

3. Help! Mijn kind daagt me uit

4. Help! Kind schreeuwt supermarkt bij elkaar

5. Help! Mijn kind stopt niet met gamen

Beter met ons kennismaken?

Of volg ons op social media!